Twintig jaar later hebben de boerderij en het gezin zich uitgebreid, maar staat het water Pierre aan de lippen. Pierre is gevangene geworden van een landbouwsysteem dat niet houdbaar is. De bank wil pas een nieuwe lening geven om zijn schulden af te lossen als hij naast schapen ook kippen gaat houden. Schaalvergroting betekent meer subsidie maar ook meer werkdruk. Bovendien moet Pierre het kippenvoer verplicht afnemen bij een coöperatie.

Au nom de la terre (in naam van het land) is een intiem familiedrama over een worstelend boerengezin dat zich staande probeert te houden in een tijd waarin landbouwdiscussies hoog oplaaien. De film is bovendien een zeer persoonlijk verhaal van debuterend regisseur Edouard Bergeon, die Au nom de la terre in naam van zijn vader maakte; een bevlogen boer die tientallen jaren vocht voor zijn bestaan en daar een hoge prijs voor betaalde. 

"De aangrijpende autobiografische debuutfilm ‘Au nom de la terre’ laat zien hoe boer Pierre meer en meer klem komt te zitten in een op schaalvergroting gericht landbouwsysteem dat niet houdbaar is". NRC****

"Au nom de la terre is een gelaagd portret van een boer in de wurggreep van de markt." Volkskrant****

 

"De timing kan niet beter met de boerencrisis hoog op de agenda. Twee miljoen Fransen zagen het aangrijpende drama, onder wie president Macron, die de film in het Élysée liet vertonen." de Filmkrant